Përdorimi i kanabisit është në rritje globalisht, me pranim ligjor në rritje për qëllime mjekësore dhe rekreative. Komponenti kryesor psikoaktiv i kanabisit, delta-9-tetrahydrocannabinol (THC), është i njohur për efektet e tij të ndryshme te përdoruesit, duke filluar nga euforia dhe relaksimi deri te ankthi dhe paranojë. Megjithatë, hulumtimi i fundit i botuar në revistë Varësia nga droga dhe alkooli sugjeron që D-limonene, një terpen i zakonshëm që gjendet në kanabis dhe agrume, mund të zbusë disa nga efektet e THC që shkaktojnë ankth.
Fokusi i hulumtimit të kanabisit ka qenë kryesisht në kanabinoidet si THC dhe CBD. Sidoqoftë, bima e kanabisit përmban shumë përbërës të tjerë, duke përfshirë terpenet si D-limonene, të cilat mund të ndikojnë në efektin e përgjithshëm të bimës tek përdoruesit. Terpenet janë komponime aromatike që gjenden gjithashtu gjerësisht në natyrë dhe njihen për aromat e tyre të veçanta dhe aktivitetet biologjike, të cilat në disa raste përfshijnë vetitë terapeutike.
Koncepti i “efektit rrethues” sugjeron që efektet terapeutike të kanabisit nuk janë vetëm për shkak të THC-së, por mund të përmirësohen, ose efektet anësore të tij të zbuten nga përbërës të tjerë bimorë. Përkundër kësaj, hulumtimi se si përbërësit jo-THC si terpenet ndërveprojnë me THC ka qenë i kufizuar dhe kryesisht anekdotik. Studimi i ri synoi të plotësonte atë boshllëk duke hetuar nëse D-limonene mund të modulonte efektet provokuese të ankthit të THC.
Hulumtimi kreu një studim të dyfishtë të verbër, të kryqëzuar brenda subjekteve me 20 pjesëmarrës. Kjo do të thotë se secili pjesëmarrës mori trajtime të shumta (THC dhe D-limonene në kombinime të ndryshme, dhe placebo) nëpër seanca të ndryshme, dhe as pjesëmarrësit dhe as studiuesit nuk e dinin se cili trajtim po administrohej në çdo kohë të caktuar. Kjo metodë ndihmon në reduktimin e paragjykimeve dhe lejon që efektet e çdo trajtimi të krahasohen brenda të njëjtëve individë, duke rritur besueshmërinë e rezultateve.
Pjesëmarrësit u zgjodhën në bazë të kritereve specifike. Ata duhej të ishin të rritur me shëndet të mirë, jo shtatzënë, jo përdorues të drogave të tjera përveç kanabisit, alkoolit, nikotinës ose kafeinës, dhe me një histori të përjetimit të ankthit kur përdornin kanabis. Këto kritere siguruan që kampioni të ishte përfaqësues i përdoruesve tipikë që mund të përfitonin nga ndërhyrjet anksiolitike.
Studimi përbëhej nga disa seanca ku pjesëmarrësit thithën substanca të avulluara përmes një organizimi të kontrolluar. Çdo seancë u nda me të paktën 48 orë për të parandaluar efektet e bartjes nga seancat e mëparshme. D-limonene dhe THC u administruan vetëm dhe në kombinim në doza të ndryshme për të vlerësuar efektet e tyre individuale dhe ndërvepruese. Një seancë placebo përfshin thithjen e avullit të ujit të distiluar për të krijuar një bazë për krahasim.
Rezultati më i dukshëm nga studimi ishte reduktimi i ndjenjave të ngjashme me ankthin dhe paranojak kur D-limonene u administrua së bashku me THC. Efektet ishin veçanërisht të theksuara kur 30 mg THC u kombinua me 15 mg D-limonene. Ky zbulim është thelbësor sepse tregon se D-limonene mund të përdoret potencialisht për të zbutur disa nga efektet më pak të dëshirueshme të THC, duke e bërë përdorimin e kanabisit më të këndshëm për ata që mund të përjetojnë ankthin si një efekt anësor.
“Njerëzit përdorin kanabis për të ndihmuar në reduktimin e ankthit, depresionit dhe çrregullimit të stresit post-traumatik, por meqenëse nivelet e THC ndryshojnë shumë, nëse një person tejkalon tolerancën e tij ndaj THC, kanabisi mund të shkaktojë ankth në vend që ta lehtësojë atë”, shpjegoi autori i vjetër i studimit Ryan Vandrey. profesor i psikiatrisë dhe shkencave të sjelljes në Shkollën e Mjekësisë të Universitetit Johns Hopkins. “Studimi ynë tregon se d-limonene mund të modulojë efektet e THC në një mënyrë kuptimplote dhe ta bëjë THC më të tolerueshme për njerëzit që e përdorin atë për qëllime terapeutike dhe joterapeutike.”
Interesante, D-limonene nuk i ndryshoi gjerësisht të gjitha efektet e THC. Terpeni zvogëloi në mënyrë specifike ndjenjat e ankthit dhe paranojës pa ndikuar ndjeshëm në efektet e tjera subjektive, njohëse ose fiziologjike të shkaktuara nga THC. Kjo specifikë është e dobishme sepse lejon përdorimin e mundshëm të D-limonenit në një mënyrë të synuar
Rezultatet treguan gjithashtu se ndërsa D-limonene ndikoi një pjesë të ndikimit psikologjik të THC, ai nuk ndryshoi farmakokinetikën e THC (si THC përthithej, shpërndahej, metabolizohej dhe ekskretohej nga trupi).
Këto gjetje hapin rrugë të reja për formulimin e produkteve të kanabisit. Duke përfshirë terpene specifike si D-limonene, mund të jetë e mundur të rritet indeksi terapeutik i produkteve të pasura me THC. Kjo mund të çojë në zhvillimin e llojeve të specializuara të kanabisit ose produkteve të dizajnuara për të ofruar përfitimet e THC duke zbutur potencialin e tij për të shkaktuar ankth dhe paranojë.
Pavarësisht këtyre rezultateve premtuese, studimi ka disa kufizime. Doza e lartë e D-limonenit e përdorur zakonisht nuk gjendet në produktet natyrale të kanabisit dhe studimi nuk testoi efektet e rrethimit në produktet e kanabisit me spektër të plotë që përmbajnë kanabinoidë dhe terpene të shumta.
“Ky studim është një hap i parë në zbulimin se si ne mund të zbusim rreziqet e THC kur përdoret në mjekësi, dhe gjithashtu synon ta bëjë kanabisin më të sigurt për konsumatorin e përgjithshëm dhe jo terapeutik,” tha autori kryesor i studimit Tory Spindle, një profesor i asociuar i psikiatria dhe shkencat e sjelljes në Shkollën e Mjekësisë të Universitetit Johns Hopkins.
Hulumtimet e ardhshme mund të eksplorojnë ndikimin e raporteve dhe formave të ndryshme të THC dhe D-limonenit, duke përfshirë administrimet orale më tipike për përdorimin e kanabisit mjekësor. Gjetjet gjithashtu kanë nevojë për përsëritje në mostra më të mëdha dhe më të ndryshme për të kuptuar ndryshueshmërinë në përgjigje bazuar në dallimet individuale si gjenetika, përdorimi i mëparshëm i kanabisit dhe seksi.
“Ky është ndër studimet e para klinike që demonstrojnë vlefshmërinë e efektit të rrethimit të kanabisit, i cili teorizon se THC dhe përbërësit e tjerë të bimës ndërveprojnë në mënyra kuptimplota që ndryshojnë efektet akute të kanabisit,” përfunduan studiuesit.
“Duke pasur parasysh interesin në rritje për përdorimin e kanabisit për qëllime mjekësore dhe zgjerimin e legalizimit të kanabisit për qëllime jomjekësore, të kuptuarit e mëtejshëm se cilët përbërës mund të rrisin profilin e sigurisë së kanabisit duke zbutur efektet anësore akute (p.sh., ankthi dhe paranoja) dhe cilët përbërës mund të përkeqësojë efektet negative, është thelbësore për avancimin e përdorimit të kanabinoideve në mjekësi dhe, më gjerësisht, mbrojtjen e shëndetit publik.”
Studimi, “D-limoneni i avulluar zbut në mënyrë selektive efektet akute anksiogjenike të Δ9-tetrahidrokanabinolit te të rriturit e shëndetshëm që përdorin me ndërprerje kanabis”, u autorizua nga Tory R. Spindle, C. Austin Zamarripa, Ethan Russo, Lauren Pollak, George Bigelow, Alexandra, M. Ward, Bridget Tompson, Cristina Sempio, Touraj Shokati, Jost Klawitter, Uwe Christians dhe Ryan Vandrey.