Një studim i fundit i publikuar në Gazeta Ndërkombëtare e Shëndetit Seksual ofron njohuri në lidhjen midis masturbimit dhe shqetësimit psikologjik tek gratë. Hulumtimi zbuloi se gratë që përjetojnë nivele më të larta të shqetësimit psikologjik kanë më shumë gjasa të përfshihen në masturbim, veçanërisht stimulimin e klitorit, si një formë e lehtësimit të stresit. Kjo sfidon stigmën e gjatë rreth masturbimit femëror dhe nxjerr në pah përfitimet e tij të mundshme për mirëqenien mendore.
Masturbimi është një sjellje e zakonshme seksuale në mesin e grave në shoqëritë perëndimore. Pavarësisht përhapjes së tij, stigmat shoqërore dhe fetare i kanë dekurajuar historikisht gratë që të eksplorojnë seksualitetin e tyre, shpesh duke e etiketuar masturbimin si të dëmshëm.
Studimet e mëparshme kanë treguar se zgjimi seksual dhe orgazma mund të përmirësojnë gjendjen shpirtërore dhe të rregullojnë stresin, duke sugjeruar se masturbimi mund të shërbejë si një mekanizëm i dobishëm përballues për shqetësimin psikologjik. Megjithatë, rolet specifike të stimulimit klitoral dhe vaginal në këtë kontekst nuk ishin hetuar plotësisht, duke i shtyrë studiuesit ta eksplorojnë këtë më tej.
“Ne ishim të interesuar për këtë temë, sepse ideja e masturbimit si një strategji përballuese ka fituar tërheqje në kërkimin dhe diskursin publik,” tha autorja e studimit Fabienne SV Wehrli, një studente doktorature në Universitetin e Cyrihut. “Ky është veçanërisht rasti i grave, të cilat historikisht janë përballur me dekurajimin, stigmën apo edhe ndalimin në lidhje me masturbimin. Ne ishim të intriguar të mësojmë më shumë rreth lidhjes midis masturbimit, shqetësimit psikologjik dhe përballimit të grave.”
Për studimin e tyre, studiuesit përdorën një dizajn të njëkohshëm me metodë të përzier, duke integruar të dhëna sasiore dhe cilësore për të eksploruar marrëdhënien midis masturbimit dhe shqetësimit psikologjik tek gratë. Kampioni i studimit përbëhej nga 370 gra të moshës 18 deri në 56 vjeç, të cilat kishin masturbuar brenda tre muajve të fundit. Këta pjesëmarrës u rekrutuan përmes mediave sociale dhe listave të postimeve të universiteteve në Zvicër.
Për të filluar, pjesëmarrësve iu kërkua të plotësonin një anketë anonime në internet. Anketa përfshinte pyetje të detajuara sociodemografike, masa të shqetësimit psikologjik dhe pyetje në lidhje me zakonet e tyre të masturbimit. Shqetësimi psikologjik u vlerësua duke përdorur listën e kontrollit të simptomave-27 (SCL-27), një mjet i vërtetuar mirë që mat simptoma të ndryshme të depresionit, ankthit dhe gjendjeve të tjera emocionale. Sondazhi përfshiu gjithashtu një imazh grafik të organeve riprodhuese femërore për të siguruar që të gjithë pjesëmarrësit të kishin një kuptim të përbashkët të termave anatomikë të përdorur në pyetje.
Pjesëmarrësve iu kërkua të tregonin mënyrën e stimulimit që ata përdorën kryesisht gjatë masturbimit në tre muajt e fundit, duke zgjedhur midis stimulimit të klitorit, stimulimit vaginal, stimulimit të kombinuar klitorial dhe vaginal, stimulimit anal ose formave të tjera të stimulimit. Ata më pas raportuan shpeshtësinë e masturbimit për mënyrën e zgjedhur të stimulimit. Për më tepër, sondazhi shtroi një pyetje të hapur duke u kërkuar pjesëmarrësve të përshkruanin ndjenjat e tyre ndaj masturbimit, gjë që siguroi të dhëna cilësore për të plotësuar gjetjet sasiore.
Studiuesit gjetën një lidhje të rëndësishme midis shqetësimit psikologjik dhe shpeshtësisë së masturbimit, veçanërisht masturbimit klitoral. Gratë që përjetojnë nivele më të larta të shqetësimit psikologjik, veçanërisht ato me simptoma të lidhura me distiminë (depresioni kronik) dhe mosbesimin, raportuan se masturbojnë më shpesh. Kjo sugjeron që masturbimi, dhe veçanërisht stimulimi i klitorit, shërben si një sjellje vetë-qetësuese gjatë kohës së stresit.
“Ishte befasuese që shqetësimi i shtuar psikologjik nuk u shoqërua me stimulimin e kombinuar të klitorit dhe vaginës,” tha Wehrli. “Studimet e mëtejshme duhet t’i shqyrtojnë këto shoqata në më shumë detaje.”
Të dhënat cilësore i mbështetën këto gjetje. Shumë gra raportuan ndjenja pozitive të lidhura me masturbimin, si lumturia, relaksimi dhe kënaqësia. Disa pjesëmarrës përmendën në mënyrë eksplicite përdorimin e masturbimit si një strategji përballuese për të përballuar stresin, vështirësinë për të fjetur dhe madje edhe dhimbjen fizike. Këto gra e shihnin masturbimin si një formë ‘koha për mua’ dhe kujdes për veten, duke i ndihmuar ato të çlodheshin dhe të ndiheshin më mirë.
Ndjenjat negative rreth masturbimit u raportuan nga një pakicë pjesëmarrësish. Këto emocione negative shpesh lidheshin me stigmën shoqërore ose shqetësimin personal me praktikën. Disa gra shprehën ndjenja turpi, zhgënjimi ose vetmie të lidhura me masturbimin. Pavarësisht nga këto ndjenja negative, tendenca e përgjithshme tregoi se masturbimi shihej kryesisht në një këndvështrim pozitiv dhe përdorej si një mekanizëm i dobishëm përballues.
“Gjetjet zbuluan se shqetësimi psikologjik i rritur lidhej me frekuencën më të lartë të masturbimit klitoral, me shumë gjasa sepse masturbimi mund të funksionojë si një mekanizëm përballues, të nxisë gjendje pozitive emocionale dhe të shërbejë si një formë e kujdesit për veten,” tha Wehrli për PsyPost. “Përparimi kryesor është se masturbimi si një formë e kujdesit për veten mund të jetë i dobishëm për edukimin e shëndetit, veçanërisht te gratë që përjetojnë shumë shqetësime. Ne besojmë se kjo njohuri mund t’i fuqizojë gratë të eksplorojnë potencialin e klitorisit për shëndetin e tyre mendor.
Por studimi, si të gjitha kërkimet, përfshin kufizime. Dizajni i seksionit tërthor nuk mund të përcaktojë shkakësinë, që do të thotë se është e paqartë nëse masturbimi redukton drejtpërdrejt shqetësimin psikologjik ose nëse gratë e shqetësuara kanë më shumë gjasa të masturbojnë.
“Është e rëndësishme të theksohet se gjetjet tona janë rreptësisht korrelative,” tha Wehrli. “Kërkimet e ardhshme duhet të përdorin analiza përmes studimeve të ditarit të përditshëm, të cilat mund të ofrojnë njohuri më të thella se si masturbimi ndikon në dhimbjen, cilësinë e gjumit dhe mirëqenien e përgjithshme psikologjike në afat të shkurtër dhe afatgjatë.”
Studimi, “Eksplorimi i rolit të masturbimit si një strategji përballimi tek gratë”, u autorizua nga Fabienne SV Wehrli, Guy J. Bodenmann, Joëlle Clemen dhe Katharina Weitkamp.