Fluori është shtuar në sistemet e ujit të pijshëm të komunitetit në Shtetet e Bashkuara që nga viti 1945 për të parandaluar kavitetet dentare. Aktualisht, 73% e popullsisë së SHBA-së merr ujë të fluorizuar me një përqendrim të synuar prej 0.7 miligramë për litër. Megjithatë, një studim i ri sugjeron se ekspozimi prenatal i fluorit në këto nivele mund të rrisë rrezikun e problemeve neuro-sjellëse te fëmijët.
Hulumtimi, i publikuar në Rrjeti JAMA i hapurzbuloi se një rritje prej 0.68 miligram për litër në ekspozimin e fluorit gjatë shtatzënisë u shoqërua me gati dyfishin e mundësisë që një fëmijë të shfaqte probleme neuro-sjellëse në moshën tre vjeçare.
Fluori është një mineral natyral që gjendet në ujë, tokë dhe ushqime të ndryshme. Në dhëmbë, fluori ndihmon në rindërtimin (rimineralizimin) e smaltit të dobësuar të dhëmbëve, duke e bërë atë më rezistent ndaj sulmeve acidike nga bakteret në gojë. Ky proces ndihmon në parandalimin e formimit të kaviteteve.
Por fluori mund të ndikojë në zhvillimin neurologjik për shkak të aftësisë së tij për të kapërcyer barrierën placentare dhe për të arritur fetusin në zhvillim. Nivelet e larta të ekspozimit të fluorit janë treguar në studimet e kafshëve se shkaktojnë ndryshime neurobiokimike, të tilla si stresi oksidativ, ndërprerja e funksionit të neurotransmetuesit dhe ndryshimet në rrugët e sinjalizimit qelizor.
Studimet e fundit në Meksikë dhe Kanada kanë treguar se edhe nivelet më të ulëta të ekspozimit ndaj fluorit, të ngjashme me ato të gjetura në Shtetet e Bashkuara, mund të lidhen me rezultate më të dobëta neurozhvillimore. Këto studime kanë treguar lidhje midis ekspozimit më të lartë të fluorit prenatal dhe IQ më të ulët, rritjes së simptomave të çrregullimit të deficitit të vëmendjes/hiperaktivitetit dhe funksionimit më të dobët kognitiv.
Megjithatë, kërkimet me bazë në SHBA për këtë temë kanë munguar. Studiuesit synuan të adresojnë këtë boshllëk duke shqyrtuar nëse ekspozimi prenatal i fluorit është i lidhur me rezultate neuro-sjellëse te fëmijët në Shtetet e Bashkuara.
“Nuk ka asnjë përfitim të njohur nga konsumimi i fluorit për fetusin në zhvillim, por ne e dimë se ekziston një rrezik për zhvillimin e trurit të tyre”, tha hetuesi kryesor i studimit Ashley Malin, një asistent profesor në Universitetin e Floridës.
Studimi përfshiu 229 çifte nënë-fëmijë nga grupi i Rrezikut të Nënës dhe Zhvillimit nga Stresorët Mjedisor dhe Social (MADRES). Kjo grup përbëhet kryesisht nga gra hispanike me status të ulët socio-ekonomik që jetojnë në Los Anxhelos urban, Kaliforni. Pjesëmarrësit u rekrutuan gjatë vizitave të kujdesit prenatal midis 2015 dhe 2020, me kritere të pranueshmërisë duke përfshirë të qenit 18 vjeç ose më i vjetër, më pak se 30 javë shtatzënë në kohën e rekrutimit dhe të flasin rrjedhshëm anglisht ose spanjisht.
Për të vlerësuar ekspozimin e fluorit, studiuesit mblodhën mostra të urinës me një pikë të vetme nga nënat gjatë tremujorit të tretë të shtatzënisë. Këto mostra u analizuan për nivelet e fluorit urinar, të cilat ofrojnë një masë të besueshme të marrjes totale të fluorit. Matjet u rregulluan për gravitetin specifik për të llogaritur ndryshimet në përqendrimin e urinës. Mosha mesatare e shtatzënisë në kohën e grumbullimit të urinës ishte afërsisht 31.6 javë.
Kur fëmijët arritën moshën 36 muajsh, nënat e tyre plotësuan Listën Kontrolluese të Sjelljes së Fëmijëve Parashkollor (CBCL), një masë e përdorur gjerësisht e raportuar nga prindërit për neurosjelljen e fëmijëve. CBCL përfshin 99 artikuj që vlerësojnë një sërë problemesh të sjelljes dhe emocionale, të tilla si emocionalisht reaktive, ankthi-depresioni, ankesat somatike, tërheqja, problemet e gjumit, problemet e vëmendjes dhe sjellja agresive.
Lista e kontrollit përfshin gjithashtu shkallët në përputhje me kategoritë e Manualit Diagnostik dhe Statistikor të Çrregullimeve Mendore (DSM-5), duke përfshirë problemet depresive, problemet e ankthit, problemet sfiduese kundërshtare, problemet e spektrit të autizmit dhe problemet e çrregullimit të mungesës së vëmendjes/hiperaktivitetit.
Studimi zbuloi se përqendrimi mesatar i fluorit në urinë tek nënat ishte 0.76 miligramë për litër. Një gjetje kryesore ishte se një rritje prej 0.68 miligram për litër në nivelet e fluorit urinar të nënës gjatë shtatzënisë u shoqërua me gati dyfishin e shanset që fëmija të shënonte në kufirin kufitar klinik ose klinik për problemet totale neuro-sjellëse.
Në mënyrë të veçantë, kjo rritje e ekspozimit të fluorit u lidh me një rritje prej 2,29 pikësh në problemet e brendshme, të tilla si reaktiviteti emocional, ankthi dhe ankesat somatike, dhe një rritje prej 2,14 pikësh në problemet totale të sjelljes neuro-sjellëse.
Përveç rritjes së përgjithshme të problemeve neuro-sjellëse, ekspozimi më i lartë i fluorit u shoqërua gjithashtu me çështje specifike të sjelljes. Për shembull, një rritje prej 0,68 miligram për litër në fluor u lidh me një rritje prej 13,54% në rezultatet për sjelljet emocionale reaktive dhe një rritje prej 19,60% në ankesat somatike. Për më tepër, kishte lidhje të rëndësishme me shkallët e orientuara nga DSM-5, duke përfshirë një rritje prej 11.29% në problemet e ankthit dhe një rritje prej 18.53% në problemet e spektrit të autizmit.
“Gratë me nivele më të larta të ekspozimit ndaj fluorit në trupin e tyre gjatë shtatzënisë priren t’i vlerësojnë fëmijët e tyre 3-vjeçarë më të lartë në problemet e përgjithshme neuro-sjellëse dhe simptomat e brendshme, duke përfshirë reaktivitetin emocional, ankthin dhe ankesat somatike,” tha Tracy Bastain, një profesoreshë e asociuar në. Universiteti i Kalifornisë Jugore dhe autor i vjetër i studimit.
Studimi nuk gjeti lidhje të rëndësishme midis ekspozimit të fluorit dhe problemeve të jashtme, të tilla si sjellja agresive dhe problemet e vëmendjes. Për më tepër, studiuesit nuk vëzhguan ndonjë ndërveprim midis ekspozimit të fluorit dhe gjinisë së fëmijës, duke treguar se lidhjet ishin të qëndrueshme si te djemtë ashtu edhe te vajzat.
Gjetjet nga ky studim sugjerojnë se ekspozimi prenatal i fluorit, edhe në nivelet e konsideruara optimale për parandalimin e kaviteteve dentare, mund të shoqërohet me një rrezik në rritje të problemeve neuro-sjellëse te fëmijët. Studiuesit theksuan se nivelet e fluorit të gjetura në mostrat e pjesëmarrësve në studim janë tipike për njerëzit që jetojnë në komunitete me ujë të fluorizuar.
Ndryshimet në ekspozimin e një personi ndaj fluorit mund t’i atribuohen ndryshimeve në zakonet dietike, të tilla si përdorimi i ujit të rubinetit për të pirë dhe gatim në vend të ujit të filtruar, dhe konsumimi i ushqimeve dhe pijeve natyralisht të pasura me fluor. Këto përfshijnë çajin jeshil dhe të zi, disa ushqime deti dhe ushqime të trajtuara me pesticide që përmbajnë fluor.
Aktualisht nuk ka udhëzime zyrtare për kufizimin e marrjes së fluorit gjatë shtatzënisë. Duke pasur parasysh përdorimin e gjerë të ujit të fluorizuar, këto rezultate theksojnë nevojën për kërkime të mëtejshme për të konfirmuar këto gjetje dhe për të kuptuar më mirë rreziqet e mundshme të ekspozimit të fluorit.
“Unë mendoj se kjo është provë e rëndësishme, duke pasur parasysh se është studimi i parë me bazë në SHBA dhe gjetjet janë mjaft në përputhje me studimet e tjera të publikuara në Amerikën e Veriut me nivele të krahasueshme të ekspozimit të fluorit,” tha Malin. “Kryerja e një studimi mbarëkombëtar në SHBA mbi këtë temë do të ishte i rëndësishëm, por unë mendoj se gjetjet e studimit aktual dhe studimet e fundit nga Kanadaja dhe Meksika sugjerojnë se ekziston një shqetësim i vërtetë këtu.”
Studimi, “Fluori urinar i nënës dhe neurosjellja e fëmijëve në moshën 36 muajsh”, u autorizua nga Ashley J. Malin, Sandrah P. Eckel, Howard Hu, E. Angeles Martinez-Mier, Ixel Hernandez-Castro, Tingyu Yang, Shohreh F. Farzan, Rima Habre, Carrie V. Breton dhe Theresa M. Bastain.