Rahab Keranga, një grua 52-vjeçare në qarkun Kiambu eci në moshën 7 muajshe. Ishte një gëzim i madh për nënën e saj të shihte vajzën e saj të vogël duke vrapuar dhe duke luajtur me vëllezërit e motrat e saj më të mëdhenj.
Disa muaj më vonë, kur Rahaba mbushi një vjeç e gjysmë, filloi të paralizohej dhe nuk mund të ecte më, madje as të luante me miqtë dhe vëllezërit e motrat e saj. Ajo u diagnostikua me poliomielit.
Nëna e saj ishte e shkatërruar; babai i saj besonte se Rahab ishte një mallkim për familjen sepse askush tjetër në familjen e tij nuk kishte një gjendje të tillë.
Tani një ambasadore e imunizimit ndaj poliomielitit, Rahab i tregon Health & Science atë që i është thënë për historinë e saj.
“Unë kisha nevojë për terapi të paktën dy herë në javë dhe kështu nëna ime që ishte shtatzënë në atë kohë duhej të linte shtëpinë e saj bashkëshortore dhe filloi të jetonte në rrugët e Nairobit vetëm për t’u siguruar që unë të merrja pjesë në ato seanca terapie,” thotë Rahab.
.
Vazhdoni të lexoni
Ajo shpjegon se kjo ndodhi sepse nëna e saj nuk kishte para të mjaftueshme për transportin nga Gatundu në Nairobi për seancat e terapisë çdo javë dhe gjithashtu kërkoi të mbronte vajzën e saj nga fshatarët që besonin se paraliza ishte e neveritshme për familjen.
Rahab u sëmur nga poliomieliti për shkak të mungesës së imunizimit, sepse sipas saj, kishte shumë pak ose aspak sensibilizimin për imunizimin kundër poliomielitit.
Në atë kohë, hyrja në shkollë ishte e vështirë për të, sepse do të thoshte se duhej ta çonin në shkollë dhe nga shkolla, dhe nëna e saj, e cila ishte një punëtore e rastësishme, nuk mund ta merrte atë. Përfundimisht, ajo iu bashkua Shkollës Speciale Joy Town për të Sfiduarit Fizikë në Thika.
Ajo tregon se kalimi në një shkollë speciale i mësoi asaj se nuk ishte vetëm dhe se, që ajo të pranohej nga të tjerët, duhej ta donte dhe ta pranonte veten. Ajo thotë se përvoja e bëri atë më të fortë.
“Unë u them gjithmonë njerëzve që të sigurohen që fëmijët e tyre të marrin të gjitha imunizimet e tyre siç udhëzohet nga qeveria sepse kjo nuk është diçka që mund ta ktheni. Nëse një fëmijë merr virusin e poliomielitit, fëmija ose do të paralizohet ose do të vdesë”, thotë Rahab, e cila është gjithashtu presidente e Rrjetit të Aftësisë së Kufizuar të Qarkut Kiambu.
Ajo shton se ka ndërtuar një shtëpi për të nderuar nënën e saj, duke u siguruar që ajo të ushqehet mirë dhe të plotësohet çdo nevojë e saj. Ajo thotë se është mirënjohëse ndaj nënës së saj që e mbrojti atë kur familja dhe fshatarët e shmangën atë — deri në pikën që la shtëpinë e saj bashkëshortore vetëm për t’u siguruar që vajza e saj të jetonte.
Sipas Dr David Githanga, një pediatër, poliomieliti është një sëmundje neurologjike që prek sistemin nervor të shkaktuar nga tre lloje virusesh, serotipet 1,2 dhe 3 që prekin vetëm qeniet njerëzore.
Ai transmetohet përmes rrugës orale duke gëlltitur ujë që ka feçe njerëzore nga një person i infektuar, megjithëse rrallë mund të transmetohet edhe përmes pikave të frymëmarrjes.
Dr Githanga shpjegon gjithashtu se poliomieliti i tipit 1 është përgjegjës për shkaktimin e shumicës së shpërthimeve, Tipi 2 është çrrënjosur dhe tipi 3 është më i kufizuar brenda një zone të caktuar.
“Vaksina që kemi dhënë është dyvalente sepse kemi të bëjmë me dy lloje; Lloji 1 dhe 3, dhe ato mund të jenë të gjalla ose të vrarë,” shpjegon Dr Githanga.
Vaksina e gjallë do të thotë se ekziston një virus i gjallë që është dobësuar dhe e ndihmon trupin të prodhojë antitrupa kundër poliomielitit pa i dhënë personit sëmundjen, ndërsa vaksina e vrarë do të thotë se nuk ka asnjë organizëm të gjallë. Dhe zakonisht jepet si një injeksion.
Ndonjëherë ekziston një virus që rrjedh nga vaksina, i cili shfaqet kur vaksina e gjallë e poliomielitit ndryshon dhe shkakton një sëmundje tek personi.
Në Kenia, megjithëse ka pasur fushata të shpeshta të poliomielitit të drejtuara nga qeveria, ka pasur njerëz që janë të pavaksinuar që vijnë nga vende të tilla si Somalia dhe Sudani i Jugut, ku poliomieliti ende nuk është çrrënjosur.
Sipas Dr Githanga, katër shtylla do të ndihmojnë në çrrënjosjen e poliomielitit në vend.
Çdo fëmijë duhet të bëhet me imunizimin parësor, i cili përfshin vaksinën BGC dhe poliomielitin në lindje, në 6, 10 dhe 14 javë dhe të marrë një përforcues në një vit e gjysmë dhe gjithashtu në 5 dhe 10 vjeç. Duhet të ketë gjithashtu masa mbikëqyrëse efektive dhe aktive si mostrat e ujit veçanërisht në pikat e hyrjes, konsideroni kontrollimin e një personi që ka pësuar paralizë pa ndonjë arsye të dukshme për të qenë në gjendje të zhdukë poliomielitin.
Vendi duhet të ketë përpjekje shumë cilësore për vaksinim, siç janë aktivitetet suplementare të imunizimit.
Ky nuk është imunizimi rutinë, por vendi ku qeveria lëviz nga shtëpia në shtëpi duke njoftuar se po drejton një fushatë poliomielitit, duke synuar njerëzit që mund të kenë humbur vaksinimin, si ata në kampet e refugjatëve.
Më tej, duhet të ketë një strategji kontrolli të tillë që kur dikush të vaksinohet, atëherë qeveria të tërheqë vaksinën e poliomielitit të gjallë dhe të fillojë të ofrojë vaksinën e poliomielitit të vrarë për të parandaluar rastet e poliovirusit që rrjedh nga vaksina.
Dr Githanga shton se imunizimi i ofruar në Kenia kundër poliomielitit është i sigurt dhe efektiv, duke u bërë thirrje prindërve që të sigurojnë që të gjithë fëmijët ta marrin atë për të çrrënjosur poliomielitin nga vendi.
“Fëmijët lindin pa imunitet dhe do ta marrin atë vetëm nga nënat e tyre, duke marrë një infeksion ose nga imunizimet dhe për këtë arsye është e rëndësishme të sigurohet që të gjithë ata të vaksinohen kundër poliomielitit.”