Hulumtimi i ri i publikuar në Revista Tremujore e Psikologjisë Eksperimentale sugjeron që tripofobia, e përshkruar shpesh si frika nga grumbullimet e vrimave të vogla, mund të mos jetë thjesht një ndjesi virale në internet, por më tepër një gjendje e mirëfilltë psikologjike. Gjetjet sugjerojnë se rreth 1 në 10 persona janë prekur.
Tripofobia, e cila shkakton ndjenja neverie, parehati ose ankthi në pamjen e grupimeve të vrimave, ka qenë një temë e kërkimit shkencor me gati pesëdhjetë studime që thellojnë natyrën e saj.
Megjithatë, gjendja ka tërhequr gjithashtu vëmendjen në internet, si përmes imazheve të farave të zambakut, huallit ose çokollatës së gazuar, duke bërë që shumë njerëz të spekulojnë se është një fenomen i nxitur nga mediat sociale.
Kurioziteti për përhapjen e tripofobisë i shtyu studiuesit të konsideronin rolin e të mësuarit social në zhvillimin e tij. Teoria e të mësuarit social sugjeron që ne të mësojmë sjellje të reja duke vëzhguar dhe imituar të tjerët. Ekipi hulumtues, i udhëhequr nga Geoff G. Cole nga Universiteti i Essex, vuri në dyshim nëse ekspozimi ndaj imazheve tripofobike në platforma si Facebook ose Instagram mund të rrisë ndjeshmërinë ndaj gjendjes.
Ekipi kreu dy eksperimente. I pari anketoi mbi 2,558 individë duke përdorur Pyetësorin e Trypofobisë për të parë nëse mosha dhe gjinia ishin të lidhura me tripofobinë, pasi të rinjtë dhe femrat priren të kenë angazhim më të lartë me mediat sociale. I dyti rekrutoi 283 individë dhe u fokusua nëse njohuritë e mëparshme të gjendjes e bënin një individ më të ndjeshëm ndaj stimujve tripofobikë, në krahasim me ata që nuk kishin dëgjuar për gjendjen.
Gjetjet zbuluan se të rinjtë dhe gratë kanë më shumë gjasa të përjetojnë ndjeshmëri më të lartë ndaj shqetësimit tripofobik, siç tregohet nga rezultatet më të larta në Pyetësorin e Tripofobisë, dhe se ndjeshmëria tripofobike zvogëlohet sistematikisht me moshën, duke sugjeruar që përdorimi i mediave sociale luan një rol në kontributin e këtij fenomeni.
Për më tepër, ndjeshmëria ndaj stimujve tripofobikë u zbulua të ishte më e fortë tek individët që kishin dëgjuar më parë për gjendjen në krahasim me ata që nuk e kishin dëgjuar.
Sidoqoftë, është interesante se rreth një e katërta e të prekurve nuk kishin dëgjuar kurrë për tripofobinë, duke sugjeruar se gjendja shtrihet përtej sferës së të mësuarit social përmes mediave sociale.
“Në lidhje me komponentët e të mësuarit josocial, kjo është sigurisht më pak e lehtë për t’u identifikuar. Gjendja mund të jetë për shkak të një ndjeshmërie të zhvilluar ndaj kafshëve të dëmshme. (Një teori alternative) sugjeron që njerëzit kanë evoluar ndjeshmërinë ndaj patologjive të lëkurës. Dëshmia për këtë vjen nga vëzhgimi se reagimet emocionale ndaj tripofobisë janë më të mëdha kur vrimat vendosen në mënyrë dixhitale në lëkurën e njeriut”, sugjerojnë Cole dhe kolegët.
Autorët përfunduan, “Në përgjithësi, këto rezultate sugjerojnë se megjithëse prania e gjerë e tripofobisë në internet mund të ketë kontribuar në aspektin e të mësuarit social të fenomenit; ky nuk mund të jetë shpjegimi i vetëm.”
Ndërsa studimi nuk i pranon në mënyrë eksplicite kufizimet, pjesëmarrësit u rekrutuan vetëm nga Mbretëria e Bashkuar, duke sugjeruar nevojën për një kampion më të larmishëm globalisht.
Studimi, “Raporti i të mësuarit social të tripofobisë”, u autorizua nga Geoff G. Cole, Abbie C. Millett dhe Marie Juanchich.