Një studim i fundit ka identifikuar shënues të mundshëm të hershëm të trurit tek foshnjat që mund të tregojnë një rrezik për probleme të ardhshme të shëndetit mendor. Studiuesit zbuluan se kompleksiteti mikrostrukturor në rajone specifike të trurit paraballor mund të lidhet me emocionalitet më të lartë negativ dhe emocionalitet më të ulët pozitiv tek foshnjat, duke ofruar njohuri për zhvillimin e tyre të ardhshëm emocional dhe të sjelljes. Gjetjet janë publikuar në Psikiatria Biologjike.
Kompleksiteti mikrostrukturor i referohet organizimit të strukturave të vogla brenda trurit, të tilla si neuronet (qelizat nervore), aksonet (fibrat nervore) dhe dendritet (zgjatjet e neuroneve të ngjashme me degët). Ai përfshin se sa dendur janë këto struktura dhe si janë të orientuara ose të rregulluara. Kompleksiteti më i lartë mikrostrukturor mund të tregojë më shumë lidhje dhe rrugë, të cilat mund të ndikojnë në mënyrën se si truri përpunon informacionin dhe emocionet.
Reaktiviteti emocional i fëmijërisë, i cili përfshin përgjigje të shpeshta dhe intensive emocionale, është një faktor i rëndësishëm në zhvillimin e çështjeve të ardhshme të shëndetit mendor. Si format pozitive ashtu edhe ato negative të emocionalitetit mund të vlerësohen me besueshmëri në muajt e parë të jetës dhe të shërbejnë si tregues të hershëm të sjelljes të cenueshmërisë ndaj problemeve të shëndetit mendor.
Nivelet e larta të emocionalitetit negativ tek foshnjat shoqërohen me çështje të mëvonshme të shëndetit mendor si depresioni, ankthi dhe problemet e sjelljes, ndërsa nivelet e ulëta të emocionalitetit pozitiv lidhen me frenimin e sjelljes dhe depresionin. Kuptimi i substrateve nervore të këtyre tipareve emocionale mund të ndihmojë në identifikimin e objektivave të hershëm për parandalimin e psikopatologjisë emergjente.
Studimi përfshiu 62 foshnja dhe kujdestarët e tyre, të rekrutuar përmes shërbimeve të ndryshme në Universitetin e Pittsburgh. Foshnjat iu nënshtruan rezonancës magnetike (MRI) në moshën tre muajshe për të vlerësuar mikrostrukturën e trurit të tyre.
Studiuesit përdorën një teknikë të quajtur shpërndarja e orientimit të neuritit dhe imazhi i densitetit (NODDI) për të matur densitetin dhe orientimin e neuriteve (aksoneve dhe dendriteve) në nënrajone të ndryshme të korteksit paraballor (PFC). Këto nënrajone përfshinin zona të lidhura me perceptimin e spikatur, vendimmarrjen, përzgjedhjen e veprimeve dhe proceset e vëmendjes. Për më tepër, kujdestarët plotësuan një pyetësor që vlerësonte emocionalitetin negativ dhe pozitiv të foshnjave të tyre në moshën tre dhe nëntë muajsh.
Studiuesit gjetën marrëdhënie të rëndësishme midis kompleksitetit mikrostrukturor në nënrajone specifike të PFC dhe emocionalitetit të foshnjave. Dendësia më e lartë e neuriteve dhe shpërndarja e orientimit në korteksin cingulat anterior rostral (ACC) dhe ACC kaudale u shoqëruan me emocionalitet më të madh negativ në tre muaj. Këto gjetje sugjerojnë se rritja e kompleksitetit mikrostrukturor në këto rajone mund të çojë në integrim më të madh me rrjetet e tjera nervore, duke rezultuar në ndjeshmëri të shtuar ndaj shenjave negative të jashtme dhe emocionalitet më të lartë negativ.
Në mënyrë të ngjashme, shpërndarja më e lartë e orientimit të neuritit në korteksin anësor orbitofrontal (OFC) u shoqërua me emocionalitet më të madh negativ në nëntë muaj, duke treguar se kompleksiteti mikrostrukturor i këtij rajoni të trurit mund të kontribuojë në emocionalitetin negativ të qëndrueshëm me kalimin e kohës. Nga ana tjetër, shpërndarje më e lartë e orientimit të neuritit në PFC dorsolaterale u lidh me emocionalitet më të ulët pozitiv në tre muaj, duke sugjeruar që kompleksiteti i shtuar në këtë rajon mund të çojë në mbirregullim të emocioneve pozitive.
Me fjalë të tjera, gjetjet ofrojnë prova se organizimi dhe dendësia e strukturave të vogla në pjesë të veçanta të trurit janë faktorë të rëndësishëm në përcaktimin sesi foshnjat përjetojnë dhe rregullojnë emocionet e tyre. Foshnjat me mikrostruktura më komplekse të trurit në zona të caktuara priren të kenë reagime emocionale negative më të forta dhe më pak përgjigje emocionale pozitive. Ky zhvillim i hershëm i trurit mund të ndikojë në sjelljen e tyre emocionale ndërsa rriten, duke theksuar rëndësinë e strukturës së trurit në formësimin e shëndetit emocional që në moshë të re.
Në përgjithësi, këto gjetje theksojnë rëndësinë e zhvillimit të hershëm të trurit në shëndetin emocional dhe ofrojnë një rrugë të mundshme për zbulimin e hershëm dhe strategjitë e ndërhyrjes që synojnë promovimin e rezultateve më të mira të shëndetit mendor nga foshnjëria deri në moshën madhore.
Hulumtimet e ardhshme duhet të synojnë të përfshijnë masa më të nuancuara të statusit socio-ekonomik, të tilla si privimi i lagjes dhe të ardhurat e familjes, për të kuptuar më mirë faktorët mjedisorë që ndikojnë në zhvillimin e trurit të foshnjave dhe emocionalitetin. Përfshirja e masave laboratorike dhe të vëzhguara në mënyrë të pavarur të sjelljes së foshnjave nga ekspertë të trajnuar mund të rrisë gjithashtu besueshmërinë e vlerësimeve të emocionalitetit.
Studimi, “Mikrostruktura kortikale parafrontale e hershme e foshnjave parashikon emocionalitetin e tashëm dhe të ardhshëm”, u autorizua nga Yicheng Zhang, Layla Banihashemi, Amelia Versace, Ashok Panigrahy, Alison E. Hipwell dhe Mary L. Phillips.