Një studim i fundit i publikuar në Psikiatria BMC ka zbuluar se individët me çrregullime të mëdha depresive dhe anoreksi shfaqin modele të dallueshme në mikrobiotën e tyre të zorrëve në krahasim me individët e shëndetshëm. Studiuesit zbuluan se një bakter specifik i zorrëve quhet Blautia ishte më i përhapur në pacientët me të dyja kushtet dhe lidhej me inflamacionin dhe ashpërsinë e simptomave. Hulumtimi novator ofron njohuri të reja mbi rolin e mundshëm të baktereve të zorrëve në kushtet e shëndetit mendor.
Depresioni, i njohur zyrtarisht si Çrregullimi i Madh Depresiv (MDD), është një gjendje e zakonshme e shëndetit mendor e karakterizuar nga trishtimi i vazhdueshëm, mungesa e interesit për aktivitetet e përditshme dhe një sërë problemesh fizike dhe psikologjike që mund të dëmtojnë ndjeshëm cilësinë e jetës. Ai prek miliona njerëz në mbarë botën dhe shoqërohet me një rrezik të lartë të vetëvrasjes.
Anoreksia, e manifestuar shpesh si një oreks i reduktuar dhe imazh i shtrembëruar i trupit, shpesh bashkë-ndodh me depresionin, duke komplikuar trajtimin dhe menaxhimin. Kjo prani e dyfishtë mund të përkeqësojë të dyja kushtet, duke i bërë ato më rezistente ndaj trajtimeve tradicionale.
Mikrobiota e zorrëve përbëhet nga triliona baktere dhe mikroorganizma të tjerë që banojnë në traktin tretës. Ky komunitet kompleks luan një rol vendimtar në tretje, funksionin imunitar dhe madje ndikon në shëndetin e trurit përmes asaj që njihet si boshti zorrë-tru. Kjo rrugë komunikimi me dy drejtime i lejon bakteret e zorrëve të dërgojnë dhe marrin sinjale drejt dhe nga truri, duke ndikuar potencialisht në disponimin dhe sjelljen.
Inflamacioni është një përgjigje natyrore imune ndaj infeksionit dhe lëndimit, por inflamacioni kronik është përfshirë në një sërë sëmundjesh, duke përfshirë depresionin. Hulumtimet kanë treguar se nivelet e ngritura të inflamacionit sistemik mund të ndikojnë në funksionin e trurit dhe mund të kontribuojnë në zhvillimin e simptomave depresive.
Studiuesit e kryen këtë studim për të eksploruar më thellë këto kryqëzime, veçanërisht për të kuptuar se si mikrobiota e zorrëve ndryshon midis individëve me depresion dhe atyre pa, dhe se si këto dallime lidhen me simptomat e anoreksisë dhe nivelet e inflamacionit si CRP (proteina C-reaktive).
Hulumtimi u krye në Spitalin e Parë të Universitetit Mjekësor Shanxi, ku u përfshinë gjithsej 92 pjesëmarrës, duke përfshirë 46 pacientë të episodit të parë, të patrajtuar me MDD dhe 46 kontrolle të shëndetshme. Këto grupe u zgjodhën me kujdes bazuar në kritere të tilla si mosha, gjinia, indeksi i masës trupore dhe niveli arsimor.
Për të vlerësuar simptomat e depresionit dhe praninë e anoreksisë, studiuesit përdorën shkallën e depresionit Hamilton. Bazuar në rezultatet e tyre, pacientët me MDD u kategorizuan më tej në dy grupe: ata me anoreksi dhe ata pa. Mostrat fekale nga të gjithë pjesëmarrësit u mblodhën për të analizuar mikrobiotën e zorrëve duke përdorur një teknikë të njohur si sekuenca e ARN-së ribozomale 16S. Kjo metodë ndihmoi në identifikimin e komuniteteve bakteriale të pranishme në mostra. Përveç kësaj, u morën mostra gjaku për të matur shënuesit inflamatorë.
Gjetjet e studimit zbuluan dallime të dallueshme në përbërjen e mikrobiotës së zorrëve midis grupeve. Pacientët MDD me anoreksi kishin një përbërje mikrobiale dukshëm të ndryshme në krahasim me të dy kontrollet e shëndetshme dhe pacientët MDD pa anoreksi. Shumëllojshmëria e mikrobiotës së zorrëve ishte përgjithësisht më e ulët në ato me të dyja kushtet në krahasim me kontrollet e shëndetshme. Kjo sugjeron që diversiteti i reduktuar i mikrobeve mund të jetë një faktor kontribues në ashpërsinë e simptomave.
Veçanërisht, bakteret Blautia u gjet me bollëk më të lartë në pacientët me MDD me anoreksi dhe ishte pozitivisht i lidhur me nivelet e CRP dhe ashpërsinë e simptomave të depresionit dhe anoreksisë. Kjo sugjeron një lidhje të mundshme midis baktereve specifike të zorrëve, inflamacionit dhe simptomave të MDD dhe anoreksisë.
Por studiuesit nuk gjetën dallime të rëndësishme në shënuesit e tjerë inflamatorë si IL-1β, IL-6 dhe TNF-α në të gjithë grupet, duke theksuar rolin specifik të CRP në shoqatat e vëzhguara. Studiuesit arritën në përfundimin se ndryshimet në mikrobiotën e zorrëve mund të ndikojnë potencialisht në simptomat depresive dhe anoreksike përmes rrugëve inflamatore, duke ofruar njohuri të reja mbi bazat biologjike të këtyre kushteve.
Analiza u shtri në eksplorimin e dobisë së mundshme diagnostikuese të këtyre dallimeve mikrobike. Studiuesit përdorën një metodë statistikore të njohur si Analiza e kurbës së Karakteristikave Operative të Marrësit (ROC) për të vlerësuar nëse profilet mikrobiale mund të dallonin midis pacientëve MDD me dhe pa anoreksi.
Rezultatet treguan një shkallë të lartë saktësie, duke sugjeruar se gjinitë specifike bakteriale mund të shërbejnë si biomarkera për identifikimin e pacientëve me MDD me anoreksi. Ky zbulim premton zhvillimin e mjeteve diagnostikuese më të synuara që marrin parasysh bazat biologjike të kushteve të shëndetit mendor.
Por është e rëndësishme të theksohet se studimi përdori një dizajn ndërseksional, i cili kap të dhënat në një moment të vetëm në kohë. Ky dizajn kufizon aftësinë për të nxjerrë përfundime në lidhje me shkakshmërinë e marrëdhënieve të vëzhguara midis mikrobiotës së zorrëve, inflamacionit dhe simptomave depresive dhe anoreksike. Të kuptuarit nëse ndryshimet në mikrobiotën e zorrëve kontribuojnë në shfaqjen e MDD ose anoreksisë, ose rezultojnë nga këto kushte, do të kërkonte një qasje gjatësore, ku të dhënat mblidhen në faza të ndryshme të gjendjes.
Studimi, “Mikrobiota e zorrëve dhe karakteristikat e faktorit inflamator në pacientët me çrregullime të mëdha depresive me anoreksi”, u autorizua nga Fengtao Guo, Lin Jing, Yunfan Xu, Kun Zhang, Ying Li, Ning Sun, Penghong Liu dhe Huanhu Zhang.