Një studim i ri i publikuar në Gazeta e Çrregullimeve Afektive ofron prova paraprake se nivelet e kreatinës në një rajon specifik të trurit mund të luajnë një rol në rikuperimin nga ngjarjet traumatike. Studimi, i kryer me një grup të vogël veteranësh të Shteteve të Bashkuara, sugjeron se nivelet më të larta të kreatinës shoqërohen me rikuperim më të mirë nga stresi i shkaktuar nga përvojat traumatike.
Studimi u motivua nga nevoja kritike për të kuptuar pse disa individë shërohen nga ngjarjet traumatike ndërsa të tjerët zhvillojnë kushte psikologjike afatgjatë si çrregullimi i stresit post-traumatik (PTSD). Hulumtimet tradicionale janë fokusuar shpesh në faktorët psikologjikë dhe mjedisorë që kontribuojnë në PTSD, por ka një interes në rritje në bazat biologjike dhe neurokimike që mund t’i predispozojnë individët ose t’i mbrojnë ata nga pasojat afatgjata të traumës.
PTSD është një gjendje e shëndetit mendor që mund të zhvillohet pasi një person ka përjetuar ose dëshmuar një ngjarje traumatike, të tilla si një fatkeqësi natyrore, një aksident serioz, një akt terrorist, luftë/luftim, përdhunim ose sulme të tjera të dhunshme personale.
Njerëzit me PTSD mund të kenë mendime dhe ndjenja të forta, shqetësuese që lidhen me përvojën e tyre që zgjasin shumë pas përfundimit të ngjarjes traumatike. Ata mund ta ripërjetojnë ngjarjen përmes rikthimeve ose anktheve; ndjeni trishtim, frikë ose zemërim; dhe ndjehen të shkëputur ose të larguar nga njerëzit e tjerë.
PTSD karakterizohet nga simptoma që prishin funksionimin e përditshëm dhe këto simptoma grupohen në kategori: ripërjetimi i traumës, shmangia e kujtimeve të traumës, ndryshime negative në mendime dhe humor dhe ndryshime në reagimet fizike dhe emocionale.
Kreatina është një përbërës organik që luan një rol vendimtar në prodhimin e energjisë në qeliza. Gjendet kryesisht në indet e muskujve dhe trurit ku ndihmon në ruajtjen e furnizimit me energji.
Kreatina mundëson rigjenerimin e adenozinës trifosfatit (ATP), bartësit kryesor të energjisë brenda qelizave, i cili është jetik për ruajtjen e funksionit dhe integritetit qelizor. Studiuesit supozuan se nivelet e kreatinës në tru mund të ndikojnë në aftësinë e një individi për t’u rikuperuar nga trauma duke ndikuar në disponueshmërinë e energjisë në rajonet kritike të trurit.
Për të eksploruar marrëdhënien midis përqendrimeve të kreatinës në tru dhe rimëkëmbjes nga stresi traumatik, studiuesit kryen skanime të trurit me një grup prej 25 veteranësh amerikanë të rekrutuar nga rajoni Intermountain West i Shteteve të Bashkuara.
Pas regjistrimit, pjesëmarrësit plotësuan një seri pyetësorësh për të mbledhur të dhëna mbi demografinë e tyre, gjendjen e shëndetit mendor dhe historinë e ngjarjeve traumatike. Për komponentin e neuroimazhit, studiuesit përdorën spektroskopinë e rezonancës magnetike 1H (1H-MRS), një lloj i specializuar MRI që mund të masë përqendrimin e kimikateve të trurit, si kreatina, në rajone specifike të trurit. Fokusi ishte në korteksin anterior cingulate (ACC), një zonë kyçe e implikuar në rregullimin emocional dhe përgjigjen ndaj stresit.
Studiuesit zbuluan se veteranët me nivele më të larta të kreatinës në ACC raportuan reduktime më të mëdha të stresit me kalimin e kohës që nga ngjarja e tyre më traumatike. Kjo sugjeron që kreatina mund të luajë një rol në aftësinë e trurit për t’u rikuperuar nga trauma.
Interesante, studiuesit nuk gjetën marrëdhënie domethënëse midis niveleve të kreatinës dhe numrit të ngjarjeve traumatike të përjetuara ose ashpërsisë aktuale të simptomave të PTSD, siç matet nga Lista e Kontrollit të PTSD për DSM-5. Kjo tregon se ndërsa kreatina mund të ndikojë në procesin e rikuperimit pas traumës, ajo nuk lidhet domosdoshmërisht me përgjigjen fillestare ndaj traumës ose ashpërsinë e vazhdueshme të simptomave në PTSD.
Përveç kësaj, studiuesit hulumtuan nëse nivelet e kreatinës ndryshonin midis atyre që merrnin medikamente (të tilla si ilaqet kundër depresionit dhe ilaçe të tjera psikiatrike) dhe atyre që nuk merrnin. Ata nuk gjetën dallime të rëndësishme në nivelet e kreatinës bazuar në përdorimin e ilaçeve, duke sugjeruar që efektet e vëzhguara të kreatinës në rikuperimin e stresit nuk ngatërroheshin nga këto medikamente.
Studimi, megjithatë, ka disa kufizime. Madhësia e kampionit ishte relativisht e vogël dhe pjesëmarrësit ishin kryesisht veteranë meshkuj, gjë që mund të kufizojë përgjithësimin e gjetjeve. Gjithashtu, studimi u mbështet në raportet retrospektive të pjesëmarrësve për nivelet e tyre të stresit, të cilat mund të jenë subjekt i njëanshmërisë.
Hulumtimet e ardhshme mund të përfshijnë një popullsi më të madhe, më të larmishme dhe të përdorin studime gjatësore për të gjurmuar ndryshimet në nivelet e kreatinës me kalimin e kohës pas ngjarjeve traumatike. Zgjerimi i hulumtimit në mostrat klinike me simptoma më të rënda të PTSD mund të sigurojë gjithashtu njohuri më të thella.
“Pavarësisht kufizimeve, studimi aktual ofron prova paraprake bindëse se përqendrimet e Cr në ACC lidhen me rikuperimin nga ngjarjet traumatike të jetës. Nëse përsëriten në mostra më të mëdha, (nivelet e kreatinës) mund të tregojnë premtime si një objektiv i ri për ndërhyrje për të përmirësuar rezultatet e shëndetit mendor pas ekspozimit ndaj ngjarjeve traumatike të jetës, “përfunduan studiuesit.
Studimi, “Përqendrimi i kreatinës në korteksin anterior cingulate është i lidhur me rikuperimin më të madh të stresit nga ngjarjet traumatike: Dëshmi paraprake nga një mostër veteranësh në SHBA”, u autorizua nga James R. Yancey, Jiyoung Ma, Punitha Subramaniam, Chelsea N. Carson, Erin C. McGlade, Deborah A. Yurgelun-Todd dhe Perry F. Renshaw.