Parazitët, si shushunjat dhe krimbat e shiritit, shpesh marrin një shtypje të keqe, por mua më duken magjepsëse. Aq shumë, disa vite më parë, qëllimisht u infektova me disa krimba shirit për të parë se çfarë do të ndodhte (më shumë për këtë në një moment).
Në vitet që nga ai vetë-eksperiment mjaft i frikshëm, ka pasur prova në rritje se krimbat si krimbi i gremisit dhe shiriti mund të mbajnë sekretin për reduktimin e inflamacionit kronik. Kjo lidhet me shumë nga sëmundjet që i lidhim me pleqërinë, duke përfshirë demencën dhe kancerin, por edhe me gjendjet autoimune si astma dhe koliti ulceroz.
Në të vërtetë, hulumtimet e fundit kanë treguar se infektimi nga një krimb shirit mund të zgjasë jetën e një kafshe.
Thënë kështu, nuk do ta rekomandoja, jo vetëm sepse infektimi me krimba shirit mund të ketë një anë të konsiderueshme negative.
Kohët e fundit ka pasur një histori të jashtëzakonshme në shtypin amerikan. Robert F. Kennedy Jr, një antivaksist i shquar dhe një kandidat i mundshëm për të qenë presidenti i ardhshëm, tha se një pjesë e trurit të tij ishte dëmtuar nga një krimb shirit.
Ka prova në rritje se krimbat mund të mbajnë sekretin për reduktimin e inflamacionit kronik
U raportua se, në vitin 2010, ai filloi të vuante nga probleme me kujtesën e tij, që fillimisht mendohej se ishte për shkak të një tumori në tru. Por ekspertët vendosën që një pjesë e errët e parë në një skanim të trurit “u shkaktua nga një krimb që hyri në trurin tim dhe hëngri një pjesë të tij dhe më pas vdiq”, tha ai në dokumentet ligjore dy vjet më vonë.
Javën e kaluar, zëdhënësi i tij tha se krimbi – një shirit derri – nuk e kishte lënë atë me ndonjë problem afatgjatë të shëndetit fizik ose mendor dhe se ai ishte i aftë për të kandiduar për president.
Një histori e tmerrshme, sigurisht, dhe që nxjerr në pah rreziqet e ngrënies së mishit të derrit të papjekur, veçanërisht nëse e bëni këtë në një vend me rregulla të dobëta higjienike. Kjo është arsyeja pse, kur u infektova qëllimisht me shirit, vendosëm të shkonim për një shirit viçi dhe jo një lloj derri.
Ideja e eksperimentit ishte të shihja se çfarë ndikimi, nëse do të kishte, krimbi shirit do të kishte në sistemin tim imunitar. Dhe, ndryshe nga krimbat e derrit, ata nga lopët duket se janë relativisht të mirë dhe nuk shkojnë në vende ku vërtet nuk duhet, siç është truri.
Për t’u infektuar, më duhej të udhëtoja në Kenia, të gjeja një lopë të infektuar dhe më pas të gëlltisja disa kiste të formuara nga krimbat e shiritit të embrionit. Gjatë tetë javëve të ardhshme, cistat ‘çelin’ dhe krimbat e shiritit m’u ngjitën në zorrë dhe filluan të rriteshin.
Ndërsa kjo po ndodhte, studiuesit nga Universiteti Salford monitoruan gjakun tim dhe mund të shihnin se krimbat e shiritit po ndihmonin në uljen e reagimit tim imunitar. Përndryshe në fakt nuk u ndjeva ndryshe, as humba peshë (dieta me shirit nuk funksionon). Pas dy muajsh, unë gëlltita një kamerë pilule për të filmuar krimbat – të cilët deri atëherë ishin disa metra të gjatë dhe lëviznin të lumtur në zorrën time. Reagimi im kryesor ishte magjepsja, me një prekje neverie. Sigurisht, ishte pa pendim që mora një pilulë për t’i vrarë.
Ajo që pamë në këtë eksperiment ishte potenciali imun-qetësues i krimbave parazitarë – diçka që po shfrytëzohet nga shkencëtarët për të trajtuar një sërë kushtesh nga sëmundja e Crohn dhe koliti ulceroz deri tek ekzema, astma, alergjitë dhe madje edhe skleroza e shumëfishtë (MS). Edhe pse është ende herët, ka pasur disa rezultate premtuese.
Në një studim të vogël në Universitetin e Nottinghamit, botuar në vitin 2020 në revistën Neurology, 71 pacientëve me MS që rishfaqet (ku simptomat përkeqësohen, të ndjekura nga periudha të rikuperimit) iu dha ose një dozë larvash të krimbit të gjirit – rreth 25 prej tyre – të dorëzuara nëpërmjet një suva e ngulur në krahët e tyre, ose një suva placebo.
MS zakonisht shkaktohet nga një sistem imunitar tepër aktiv i cili sulmon shtresën izoluese që mbulon nervat tanë, duke çuar në probleme me lëvizjen dhe kujtesën. Ideja e këtij studimi ishte të shihte nëse infektimi nga krimbat do të dobësonte përgjigjen imune.
Megjithëse krimbat nuk i përmirësonin ndjeshëm simptomat e tyre, ose nuk bënin një ndryshim të dukshëm në dëmtimin ekzistues nervor, ai çoi në një rritje të qelizave T ‘rregulluese’ në gjakun e pacientit – këto ndihmojnë në mbajtjen nën kontroll të sistemit imunitar. Dhe kjo dukej se po parandalonte dëme të reja.
Shoqëria MS, e cila financoi hulumtimin, thotë se ka shumë pak gjasa që terapia me krimba të miratohet së shpejti, por ky lloj studimi na jep njohuri të vlefshme se si krimbat manipulojnë sistemin tonë imunitar, duke shpresuar se do të çojë në trajtime më të mira në të ardhmen.
Në një tjetër studim të vogël, shkencëtarët nga Instituti i Kërkimeve Mjekësore Malaghan në Zelandën e Re infektuan pacientët që kishin sëmundjen e Crohn-it (një formë e sëmundjes inflamatore të zorrëve) me krimba gjilpërash, në përpjekje për të mbajtur larg simptomat e tyre.
Gjatë një viti, 40 për qind e pacientëve mbetën në remision (pa shpërthime), raportoi revista e sëmundjeve inflamatore të zorrëve qershorin e kaluar. Përsëri, nevojiten më shumë kërkime.
Por ndoshta përfitimi më dramatik që kam parë është një studim më i fundit ku shkencëtarët gjermanë treguan se infeksioni i krimbit të shiritit mund të trefishojë jetëgjatësinë – nëse je milingonë, dmth.
Një ekip nga Universiteti Johannes Gutenberg në Mainz zbuloi se milingonat e infektuara me një specie të veçantë të krimbit shirit jo vetëm që jetonin më gjatë se normalja, por dukej se e bënin këtë sepse parazitët po pomponin insektet me qindra kimikate të ndryshme, duke përfshirë dy antioksidantë të fuqishëm që duket se mbrojnë ato nga dëmtimet që zakonisht shkaktohen nga plakja.
Është, sigurisht, një hap gjigant nga milingonat te njerëzit, por pothuajse më bën të pendohem që vendosa të heq qafe krimbat e mi parazitarë. Pothuajse.
Ne duhet të kujdesemi për mëlçitë tona. Këtu është rruga e shpejtë…
Mëlçitë tona normalisht bëjnë një punë të mrekullueshme për të pastruar toksinat nga gjaku ynë, si dhe për të prodhuar biliare, një lëng që na ndihmon të tretim dhe thithim yndyrnat.
Fatkeqësisht, mëlçitë tona janë në krizë, ku vdekjet nga sëmundjet e mëlçisë janë katërfishuar në 50 vitet e fundit.
Shumë prej tyre janë për shkak të rritjes së shkallës së mbipeshes, e cila ka çuar në një rritje të sëmundjes së mëlçisë yndyrore jo-alkoolike (NAFLD). Një mëlçi normale dhe e shëndetshme duhet të përmbajë pak ose aspak yndyrë, por kur shtoni më shumë peshë sesa mund të përballojë trupi juaj, një pjesë e asaj yndyre ruhet në mëlçi.
Deri në një në tre persona në MB tani ka NAFLD në fazën e hershme, e cila, nëse nuk trajtohet, mund të çojë në dëmtime serioze të mëlçisë, duke përfshirë cirrozën dhe dështimin e mëlçisë. Shenjat e NAFLD të avancuar përfshijnë lodhjen, konfuzionin, urinën e errët dhe kruajtjen e lëkurës. Nëse keni ndonjë nga këto simptoma, shihni mjekun tuaj.
Mëlçitë tona janë në krizë, ku vdekjet nga sëmundjet e mëlçisë janë katërfishuar në 50 vitet e fundit
Nuk ka trajtime mjekësore për këtë gjendje, por studimet kanë treguar se agjërimi me ndërprerje, veçanërisht dieta 5:2 (ulja e kalorive dy ditë në javë), është një mënyrë efektive për ta hequr qafe atë.
A është vetëm humbja e peshës? Jo sipas hulumtimit të publikuar javën e kaluar në revistën Cell Metabolism. Kur studiuesit vunë minjtë në një dietë 5:2, mëlçitë e tyre prodhonin dy proteina që reduktuan inflamacionin kronik, por gjithashtu ndihmuan në mbrojtjen e mëlçisë nga zhvillimi i kancerit. Këto proteina duket se funksionojnë duke parandaluar grumbullimin e yndyrës në mëlçi.
Pra, nëse shfaqni shenja të sëmundjes së mëlçisë yndyrore, ju e dini se çfarë të bëni.
Më në fund e kam mposhtur kollën vërtet të bezdisshme që më mbante zgjuar natën. Në fund, ajo që funksionoi për mua ishte marrja e disa antihistamines pa recetë, të cilat me sa duket e bëjnë hundën dhe fytin tuaj të ndjeni më pak kruarje. Ose kjo ose thjesht u bë më mirë në vetvete.
Jam shumë keq për të mbajtur kontakte me miqtë e vjetër. Dhe nuk jam vetëm: një rishikim i kohëve të fundit i studimeve nga psikologët në Universitetin e Sussex zbuloi se dy të tretat prej nesh ngurrojnë t’i dërgojnë mesazh një miku të vjetër sa të fillojnë një bisedë me një të huaj. Për të kapërcyer këtë, studiuesit u kërkuan vullnetarëve të shpenzonin disa minuta duke dërguar mesazhe te miqtë ekzistues, ose ta kalonin atë kohë duke shfletuar mediat sociale. Më pas u sugjerua që të kontaktojnë një mik të vjetër më vonë. Më shumë se gjysma e atyre që dërguan mesazhe praktike e bënë atë, krahasuar me më pak se një e treta në grupin e kontrollit. Unë mendoj se do ta jap një hap.