Përmbledhje: Virusi Epstein-Barr (EBV) mund të shkaktojë sklerozë të shumëfishtë (MS) përmes niveleve më të larta të ndër-reaktivitetit imunitar sesa mendohej më parë. Studiuesit zbuluan se qelizat T që synojnë EBV gjithashtu mund të njohin proteinat e trurit, një drejtim i gabuar që shihet si tek pacientët me MS ashtu edhe tek individët e shëndetshëm.
Kjo sugjeron që ndryshimi në funksionin e qelizave imune mund të përcaktojë pse disa zhvillojnë MS pas infeksionit EBV. Këto gjetje thellojnë të kuptuarit tonë për rolin e EBV në MS dhe tregojnë objektivat e mundshme për terapitë e ardhshme.
Faktet kryesore:
- Qelizat T specifike të EBV mund të synojnë gabimisht proteinat e trurit, duke kontribuar në MS.
- Qelizat T ndër-reaktive janë të pranishme si te pacientët me MS ashtu edhe te njerëzit e shëndetshëm.
- Studimi nxjerr në pah funksionin e qelizave imune si një faktor kyç në zhvillimin e MS pas infeksionit EBV.
Burimi: Universiteti i Birminghamit
Roli që luan Virusi Epstein-Barr (EBV) në zhvillimin e sklerozës së shumëfishtë (MS) mund të shkaktohet nga një nivel më i lartë i ndërveprimit, ku sistemi imunitar i trupit lidhet me objektivin e gabuar, sesa mendohej më parë.
Në një studim të ri të botuar në PLOS Pathogens, studiuesit shikuan mostrat e gjakut nga njerëzit me sklerozë të shumëfishtë, si dhe njerëz të shëndetshëm të infektuar me EBV dhe njerëz që shërohen nga ethet e gjëndrave të shkaktuara nga infeksioni i fundit EBV.
Studimi hulumtoi se si sistemi imunitar merret me infeksionin EBV si pjesë e përpjekjeve mbarëbotërore për të kuptuar se si ky virus i zakonshëm mund të çojë në zhvillimin e sklerozës së shumëfishtë, pas 20 vitesh prova në rritje që tregojnë një lidhje midis të dyjave.
Ndërsa studimet e mëparshme kanë treguar se përgjigjet e antitrupave ndaj një proteine EBV – EBNA1 – gjithashtu njohin një numër të vogël proteinash të sistemit nervor qendror, ky studim zbuloi se qelizat T, një pjesë tjetër e rëndësishme e sistemit imunitar, që synojnë proteinat virale gjithashtu mund të njohin proteinat e trurit.
Një gjetje e dytë e rëndësishme ishte se këto qeliza T ndër-reaktive mund të gjenden tek njerëzit me MS, por edhe tek ata pa sëmundje. Kjo sugjeron se ndryshimet në mënyrën se si funksionojnë këto qeliza imune mund të shpjegojnë pse disa njerëz marrin MS pas infeksionit EBV.
Dr Graham Taylor, profesor i asociuar në Universitetin e Birminghamit dhe një nga autorët përkatës të studimit tha:
“Zbulimi i lidhjes midis virusit Epstein-Barr dhe sklerozës së shumëfishtë ka implikime të mëdha për të kuptuarit tonë të sëmundjes autoimune, por ne ende po fillojmë të zbulojmë mekanizmat që përfshihen.
“Studimi ynë më i fundit tregon se pas infeksionit me virusin Epstein-Barr ka shumë më shumë keqdrejtim të sistemit imunitar, ose ndër-reaktivitet, sesa mendohej më parë.”
“Studimi ynë ka dy implikime kryesore. Së pari, gjetjet i japin peshë më të madhe idesë se lidhja midis EBV dhe sklerozës së shumëfishtë nuk është për shkak të infeksionit të pakontrolluar të virusit në trup.
“Së dyti, ne kemi treguar se sistemi imunitar i njeriut njeh një grup shumë më të gjerë të proteinave të EBV dhe sistemit nervor qendror sesa mendohej më parë, dhe se ekzistojnë modele të ndryshme të ndërveprimit.
“Njohja e kësaj do të ndihmojë në identifikimin e proteinave të rëndësishme në MS dhe mund të ofrojnë objektiva për terapitë e personalizuara në të ardhmen.”
Qelizat T janë të përfshira
Gjatë testimit të gjakut, ekipi gjeti gjithashtu prova se qelizat T ndër-reaktive që synojnë virusin Epstein-Barr dhe proteinat e sistemit nervor qendror janë gjithashtu të pranishme në shumë individë të shëndetshëm.
Dr Olivia Thomas nga Instituti Karolinska në Suedi dhe autori i përbashkët korrespondues i punimit tha:
“Zbulimi ynë i qelizave T ndër-reaktive në individë të shëndetshëm sugjeron se mund të jetë aftësia e këtyre qelizave për të hyrë në tru që është e rëndësishme në MS.
“Megjithëse puna jonë tregon se marrëdhënia midis EBV dhe MS është tani më komplekse se kurrë, është e rëndësishme të dimë se sa shtrihet ky ndër-reaktivitet për të kuptuar plotësisht lidhjen midis tyre.”
Rreth këtij lajmi të hulumtimit të EBV dhe Sklerozës së Shumëfishtë
Autori: Tim Mayo
Burimi: Universiteti i Birminghamit
Kontaktoni: Tim Mayo – Universiteti i Birminghamit
Imazhi: Imazhi është kredituar për Neuroscience News
Hulumtimi origjinal: Qasje e hapur.
“3 Rritja e imunitetit të virusit Epstein-Barr dhe ndër-reaktivitetet e mundshme në sklerozën e shumëfishtë” nga Graham Taylor et al. Patogjenët PLOS
Abstrakt
3 Rritja e imunitetit të virusit Epstein-Barr dhe ndër-reaktivitetet e mundshme në sklerozën e shumëfishtë
Sfondi
Virusi Epstein-Barr (EBV) është një parakusht i mundshëm për sklerozën e shumëfishtë (MS), por mekanizmat themelorë janë të panjohur. Ne hetuam përgjigjet e antitrupave dhe qelizave T ndaj EBV në personat me MS (pwMS), kontrolle të shëndetshme EBV-seropozitive (HC) dhe individë post-infektive (POST-IM) deri në 6 muaj pas zgjidhjes së sëmundjes. Gjithashtu u hetua aftësia e përgjigjeve të qelizave T specifike të EBV për të synuar antigjenet nga sistemi nervor qendror (CNS).
Metodat
Personat e patrajtuar me MS rikthim-remitente, individët POST-IM dhe HC ishin, për aq sa ishte e mundur, përputheshin për gjininë, moshën dhe HLA-DRB1*15:01. Ngarkesa e EBV u përcaktua nga qPCR dhe përgjigjet e IgG ndaj antigjeneve kyçe EBV u përcaktuan me ELISA, imunofluoreshencë dhe Western blot, dhe përgjigjet e antitrupave toksoid tetanozit nga grupi i rruazave multiplekse. U përcaktuan përgjigjet e qelizave T specifike për EBV ex vivo nga ngjyrosja me citokinë brendaqelizore (ICS) dhe reaktiviteti i kryqëzuar i in vitro-përgjigjet e zgjeruara të hetuara kundër 9 viruseve të reja të Modifikuara Vaccinia Ankara (MVA) që shprehin autoantigjene kandidate të CNS.
Rezultatet
Ngarkesa EBV në qelizat mononukleare të gjakut periferik (PBMC) ishte e pandryshuar në pwMS në krahasim me HC. Serologjikisht, ndërsa përgjigjet e toksoidit të tetanozit ishin të pandryshuara midis grupeve, përgjigjet e IgG ndaj EBNA1 dhe antigjenit kapsid të virusit (VCA) u ngritën ndjeshëm (EBNA1 p = 0.0079VCA p = 0.0298) por, më e rëndësishmja, përgjigjet IgG ndaj EBNA2 dhe antigjeneve të familjes EBNA3 u zbuluan gjithashtu më shpesh në pwMS (EBNA2 p = 0.042 dhe EBNA3 p = 0.005).
Në ex vivo analizat, përgjigjet e qelizave T ndaj qelizave B autologe të transformuara nga EBV dhe ndaj EBNA1 ishin kryesisht të pandryshuara numerikisht, por u vu re një rritje e konsiderueshme e prodhimit të IL-2 në përgjigje të stimujve të caktuar në pwMS. Linjat e qelizave T poliklonale specifike të EBV nga MS dhe HC treguan nivele të larta të njohjes së autoantigjenit nga ICS dhe disa proteina neuronale u shfaqën si objektiva të zakonshëm duke përfshirë MOG, MBP, PLP dhe MOBP.
Diskutim
Përgjigjet e ngritura të antitrupave specifike të EBV në serum në grupin MS u zbuluan se shtriheshin përtej EBNA1, duke sugjeruar një disrregullim më të madh të përgjigjeve të antitrupave specifike për EBV sesa ishte njohur më parë. Dallimet në përgjigjet e qelizave T ndaj EBV ishin më të vështira për t’u dalluar, megjithatë stimulimi i linjave të qelizave T poliklonale të zgjeruara nga EBV me 9 autoantigjene kandidate të CNS zbuloi një nivel të lartë autoreaktiviteti dhe tregon një aftësi të gjerë të ndarjes së qelizave T të induktuar nga virusi për të dëmtuar. SNQ.