Popullariteti i medikamenteve të quajtura GLP-1, ose agonistëve të receptorit të peptidit-1 të ngjashëm me glukagonin – që përfshijnë barna semaglutide si Ozempic dhe Wegovy – vazhdon të rritet, me një në tetë të rritur që thonë se e kanë marrë atë. Këto medikamente janë treguar se ndihmojnë njerëzit të humbin një sasi të konsiderueshme të peshës, si dhe ndihmojnë në nivelet e sheqerit në gjak tek ata me diabet të tipit 2.
Ndërsa medikamentet nuk janë pa efekte anësore, hulumtimet e kanë lidhur semaglutide me një sërë përmirësimesh shëndetësore, si një rrezik më i ulët i zhvillimit të sëmundjes së veshkave, potencialin për të ndihmuar me varësinë ndaj alkoolit dhe mundësinë e uljes së rrezikut të sëmundjeve të zemrës. Megjithatë, qasja ka qenë një problem. “Këto medikamente janë jashtëzakonisht fitimprurëse për kompanitë farmaceutike që i prodhojnë ato,” thotë për Yahoo Life Dr. Kunal Shah, asistent profesor në seksionin e endokrinologjisë në Qendrën Mjekësore Rutgers Robert Wood Johnson. “Çmimet për këto barna janë tepër të larta.” Ozempic, për shembull, aktualisht kushton rreth 1000 dollarë për një furnizim njëmujor, sipas GoodRx.
Tani një raport i ri kërkimor i publikuar në Annals of Internal Medicine ka disa gjetje interesante se kush, saktësisht, po i merr këto barna dhe çfarë mund të thotë për akses. Ja çfarë kemi mësuar, bazuar në gjetjet.
Semaglutide është ilaçi më popullor GLP-1 i përshkruar tani
Kjo nuk është domosdoshmërisht tronditëse, duke pasur parasysh se si Ozempic është bërë një emër i njohur. Por mjekët thonë se është interesante pasi studimet kanë treguar se ilaçi i ngjashëm tirzepatide (Zepbound, Mounjaro) çon në humbje më të konsiderueshme të peshës dhe kontroll më të mirë të sheqerit në gjak.
Më shumë se 80% e recetave të reja për agonistët e receptorit GLP-1 në vitin 2023 ishin për semaglutide, bashkëautori i studimit Dr. Ali Rezaie, drejtor mjekësor i Programit të Lëvizshmërisë GI dhe drejtor i bioinformatikës në programin MAST. në Cedars-Sinai në LA, tregon Yahoo Life.
“Ozempic duket të jetë një kapje e të gjithëve kur bëhet fjalë për t’iu referuar këtyre ilaçeve,” thotë Shah. “Njerëzit ndihen më të familjarizuar me të, edhe pse tirzepatidi është më efikas për sa i përket humbjes së peshës.”
Megjithatë, Shah vëren se “ka një mungesë të madhe furnizimi të tirzepatide”. Ndërsa FDA raporton mungesa edhe për semaglutide, Shah thotë se Wegovy tani është në magazinë më shpesh.
Recetat janë në rritje te njerëzit pa diabet ose obezitet
Ozempic është miratuar teknikisht nga Administrata e Ushqimit dhe Barnave (FDA) për të ndihmuar pacientët me diabet të tipit 2 të menaxhojnë sheqerin e tyre në gjak. Por ky studim i fundit zbuloi se numri i përdoruesve të rinj të agonistëve të receptorit GLP-1 me diabet të tipit 2 ka rënë, ndërsa recetat për njerëzit që kanë obezitet ose kushte të ngjashme, por që nuk kanë diabet të tipit 2 janë rritur.
Numri i njerëzve që merrnin agonistë të receptorit GLP-1 që nuk plotësonin kriteret e FDA-së për t’u përshkruar medikamentet u rrit nga 0.21% në 2019 në 0.37% në 2023 – do të thotë, më shumë njerëz që nuk kanë diabet ose obezitet po përdorin këto medikamente.
“Nuk është tronditëse për mua,” thotë Shah. Njerëzit që kanë mbipeshë ose obezitet janë në rrezik të komplikimeve serioze shëndetësore si sëmundjet kardiovaskulare ose diabeti dhe gjithashtu mund të luftojnë me energjinë dhe zakonet e këqija të gjumit, thekson ai. “Këto medikamente mund të ndihmojnë në mënyrë indirekte duke i ndihmuar ata të humbin peshë,” thotë Shah.
Dhe kjo mund të luajë një rol në mungesën e barnave
Semaglutide dhe medikamente të tjera GLP-1 vazhdojnë të përjetojnë mungesa dhe pa ndërprerje, duke shkaktuar probleme për njerëzit, si ata me diabet të tipit 2, të cilët kanë nevojë për këto ilaçe. “Rritja aktuale e shpejtë e përdorimit të këtyre medikamenteve sigurisht që mund të ndikojë negativisht në aksesin e pacientëve dhe të shkaktojë mungesa,” thotë Rezaie.
Shah pajtohet, duke shtuar: “Ka njerëz që kanë nevojë për këto ilaçe për diabetin ose obezitetin, të cilët nuk kanë akses sepse nuk po përdoren siç duhet.” Kjo mund të jetë një sfidë për mjekët që kujdesen për këta pacientë, thotë ai. “Ju gjithmonë përpiqeni të bëni atë që është më e mira për pacientin, por kur bëhet fjalë për pacientët që kanë nevojë për këto ilaçe dhe nuk mund t’i marrin ato, kjo mund të jetë e vështirë,” thotë Shah.
Shumica e përdoruesve janë gra të bardha
Përdoruesit e rinj të ilaçeve GLP-1 ishin në mënyrë disproporcionale femra, të bardha, johispanike dhe kishin një BMI prej 30 ose më të lartë, sipas studimit. Një BMI prej 30 ose më shumë konsiderohet obez. Ka pasur gjithashtu një rritje të përdoruesve që kishin një BMI nga 27 në 29.9 dhe një gjendje tjetër shëndetësore që lidhet me peshën e tyre, e cila konsiderohet mbipeshë, por jo e trashë.
“Kjo është ajo që ne po shohim në praktikën tonë,” thotë për Yahoo Life Dr. Mir Ali, kirurg bariatri dhe drejtor mjekësor i Qendrës Kirurgjike të Humbjes së Peshës MemorialCare në Qendrën Mjekësore Orange Coast në Fountain Valley, Kaliforni. “Ka një kërkesë të madhe për këto medikamente, dhe ato janë kryesisht nga gratë e bardha të klasës së mesme.”
Por ka norma më të larta të obezitetit tek njerëzit që janë hispanikë dhe afrikano-amerikanë, thekson Ali. “Në këtë vend, ka akses joproporcional,” thotë ai. “Shumë prej tyre ka të bëjë me nivelet socio-ekonomike dhe mbulimin e sigurimit.”
Rezaie është dakord. “Prevalenca e diabetit dhe obezitetit janë përgjithësisht më të larta tek hispanikët dhe afrikano-amerikanët”, thotë ai. “Nënpërfaqësimi i këtyre grupeve sugjeron që aksesi në agonistët e receptorit GLP-1 duhet të përmirësohet.”
Shah thekson se kjo nuk do të thotë se njerëzit e tjerë nuk mund të përfitojnë nga këto ilaçe. “Unë nuk e turpëroj askënd që kërkon të humbasë peshë,” thotë ai.
Sa i përket arsyes pse më shumë gra se burra po i marrin këto ilaçe, Ali thotë se kjo mund të ketë të bëjë me presionin e shoqërisë. “Ka më shumë stigmë rreth grave që janë mbipeshë,” thotë ai. “Për burrat, është më e pranueshme nga shoqëria të jenë mbipeshë.”
Mjekët pajtohen se gjërat duhet të ndryshojnë
Rezaie thotë se aftësia e pacientëve për të përfituar nga agonistët e receptorit GLP-1 “ndikohet kryesisht nga politikat që ne vendosim për të siguruar që këto medikamente të jenë të disponueshme dhe të përballueshme për ata që përfitojnë prej tyre,” thotë Rezaie. “Përndryshe qasja në agonistët e receptorit GLP-1 do të ndryshojë ndjeshëm, njëlloj si sfidat historike me aksesin ndaj insulinës.”
Shah thotë se nëse nuk ka rregullore qeveritare ose kompani të tjera që mund të ofrojnë një nivel konkurrence për të ulur koston, çmimet për këto ilaçe do të mbeten të larta sepse kërkesa do të vazhdojë të rritet. “Duhet të ketë një pikë thyerjeje në një moment,” thotë ai. “Është një çështje serioze, serioze dhe që shpresoj të zgjidhet së shpejti.”