Hulumtimi i fundit i publikuar në Rrjeti JAMA i hapur zbulon një lidhje midis ekspozimit ndaj hapësirave të gjelbra dhe shëndetit mendor të fëmijëve të vegjël. Fëmijët që kanë jetuar në zona të pasura me mjedise natyrore, si pyje dhe parqe, që nga lindja kanë shfaqur më pak probleme emocionale midis moshës 2 dhe 5 vjeç. Ky zbulim shton një pjesë jetike në enigmën e zhvillimit të fëmijërisë, duke sugjeruar që mjedisi natyror mund të luajë një rol vendimtar në nxitjen e mirëqenies mendore në jetën e hershme.
Studimet e mëparshme kanë theksuar vazhdimisht rëndësinë e natyrës për shëndetin mendor në grupmosha të ndryshme. Megjithatë, ka kërkime të kufizuara që fokusohen veçanërisht në ndikimin e mjediseve natyrore në shëndetin mendor të fëmijëve shumë të vegjël.
Programi i Institutit Kombëtar të Shëndetit për Ndikimet Mjedisore në Rezultatet e Shëndetit të Fëmijëve financoi këtë studim për të mbushur këtë boshllëk kërkimor. Studiuesit synuan të kuptonin se si të jetuarit në hapësira të gjelbra që nga lindja ndikon në çështje emocionale si ankthi dhe depresioni gjatë viteve të formimit të jetës së një fëmije.
Studimi analizoi raportet e prindërve mbi sjelljen e fëmijëve të tyre, të mbledhura nga një kampion i madh fëmijësh nga 2 deri në 11 vjeç, për të kuptuar ndikimin e ekspozimit të hershëm ndaj hapësirave të gjelbra. Studiuesit i lidhën këto raporte të sjelljes me të dhënat satelitore që përcaktuan dendësinë e bimësisë rreth vendbanimeve të fëmijëve në lindje.
Mostra përfshinte të dhëna nga 2103 fëmijë në 199 qarqe në 41 shtete të SHBA-së, duke e bërë studimin të gjerë dhe gjithëpërfshirës të prejardhjeve të ndryshme gjeografike dhe socio-ekonomike. Studiuesit përdorën një masë të detajuar, Indeksin e Vegjetacionit të Diferencës së Normalizuar (NDVI), për të përcaktuar dendësinë e bimësisë së gjallë pranë shtëpive të fëmijëve. Ky indeks ndihmoi në vlerësimin e saktë të nivelit të ekspozimit të hapësirës së gjelbër për çdo fëmijë që nga lindja.
Studiuesit zbuluan se vlerat më të larta të NDVI, që tregojnë gjelbërim më të dendur, ishin të lidhura vazhdimisht me probleme të reduktuara emocionale tek fëmijët e vegjël. Kjo marrëdhënie mbeti e vërtetë edhe pas llogaritjes së disa faktorëve potencialisht ngatërrues, si gjinia e fëmijës, niveli arsimor i prindërve, mosha e fëmijës në lindje dhe statusi socio-ekonomik i lagjes.
“Kërkimi ynë mbështet provat ekzistuese se të qenit në natyrë është e mirë për fëmijët,” tha Nissa Towe-Goodman, një studiuese ECHO nga Instituti i Zhvillimit të Fëmijëve Frank Porter Graham në Universitetin e Karolinës së Veriut, Chapel Hill. “Ai gjithashtu sugjeron që vitet e hershme të fëmijërisë janë një kohë vendimtare për ekspozimin ndaj hapësirave të gjelbra.”
Është interesante se efektet e dobishme të hapësirave të gjelbra nuk u vunë re tek fëmijët më të rritur, të moshës 6 deri në 11 vjeç, të cilët me gjasë kalonin më shumë kohë larg mjedisit të tyre të afërt të banimit, kryesisht në shkollë. Ky ndryshim sugjeron që ndikimi i hapësirave të gjelbra në shëndetin mendor mund të jetë veçanërisht kritik gjatë viteve të hershme të jetës së një fëmije, kur ai ka më shumë gjasa të kalojë kohë në shtëpi.
Këto gjetje nënvizojnë potencialin e mjediseve natyrore në mbështetjen e zhvillimit të fëmijërisë së hershme dhe shëndetit mendor. Ata sugjerojnë se sigurimi i aksesit në hapësirat e gjelbra mund të jetë një strategji jetike në shëndetin publik dhe planifikimin urban, veçanërisht për rritjen e mirëqenies së fëmijëve të vegjël.
Por studimi, si të gjitha kërkimet, përfshin disa kufizime. Për shembull, studimi nuk ka marrë parasysh cilësinë ose aksesin e hapësirave të gjelbra, as nuk ka marrë në konsideratë efektet e faktorëve të tjerë mjedisorë si ndotja e ajrit ose siguria e lagjeve, të cilat mund të ndikojnë gjithashtu në shëndetin mendor.
Hulumtimet e ardhshme mund t’i eksplorojnë këta faktorë në detaje, si dhe llojet e aktiviteteve në të cilat fëmijët angazhohen gjatë qëndrimit në hapësira të gjelbra. Studimi se si krijimi ose përmirësimi i hapësirave natyrore pranë shtëpive dhe shkollave mund të përfitojë shëndetin mendor do të ishte gjithashtu i vlefshëm.
“Në të ardhmen, studiuesit mund të shikojnë se çfarë lloje të përvojave në natyrë janë të lidhura me shëndetin mendor të hershëm të fëmijëve,” tha Towe-Goodman. “Gjithashtu, ne duhet të studiojmë se si krijimi ose ruajtja e zonave natyrore përreth shtëpive dhe shkollave mund të bëjë një ndryshim në shëndetin mendor të një fëmije.”
Studimi, “Hapësira e gjelbër dhe simptomat e brendshme ose të jashtme midis fëmijëve”, u autorizua nga Nissa Towe-Goodman, Kristen L. McArthur, Michael Willoughby, Margaret M. Swingler, Cara Wychgram, Allan C. Just, Itai Kloog, Deborah H. Bennett, Daniel Berry, Marnie F. Hazlehurst, Peter James, Marcia Pescador Jimenez, Jin-Shei Lai, Leslie D. Leve, Lisa Gatzke-Kopp, Julie B. Schweitzer, Traci A. Bekelman, Catrina Calub, Susan Carnell, Sean Deoni , Viren D’Sa, Carrie Kelly, Daphne Koinis-Mitchell, Michael Petriello, Gita Thapaliya, Rosalind J. Wright, Xueying Zhang, Amii M. Kress dhe bashkëpunëtorët e programit Environmental Influences on Child Health Outcomes.